Czy zgadzasz się ze zdaniem, iż średniowiecze to „wieki ciemne”? Rozprawka

Średniowiecze to epoka trwająca od V do XV wieku, która w świadomości współczesnych ludzi jawi się jako czas ciemnoty, wszechobecnej władzy Kościoła oraz krwawych krucjat. Choć niewątpliwie w wiekach średnich odnaleźć można przejawy kulturotwórcze, jak na przykład działalność kleru świeckiego i zakonnego, dzięki którym powstawały szkoły, biblioteki, rozwijała się nauka i filozofia, to jednak ten długi w dziejach okres był w dominującej części czasem blokowania i uniemożliwiania postępu i rozwoju. 

Kościół katolicki w swym dążeniu do sprawowania kontroli nad umysłami wiernych, w sposób bezwzględny i stanowczy pilnował, by żadna myśl, idea, koncept, nie zburzyły obrazu świata i człowieka, jaki był przez niego konstruowany. Brak powszechności nauczania, umiejętności czytania i rozwoju umysłowego duchowieństwo wykorzystywało i przyczyniało się do zachowania takiego stanu rzeczy. Natomiast jednostki wybitne, które swą oświeconą myślą zapragnęły głosić różnego typu prawdę o świecie wśród ludzi, spychane były na margines społeczny. Najdobitniejszym tego dowodem był Indeks Ksiąg Zakazanych, który wprowadzony w średniowieczu przetrwał aż do roku 1966, podważając uczone myśli, a ich autorów uznając za heretyków.

Wielkim złem, które wiążą się z wiekami panowania Kościoła, który kompletnie rozmijał się w swym działaniu z mądrymi i dobrymi naukami płynącymi z Biblii, była inkwizycja, której metody naznaczone były zabobonem, zacofaniem. To właśnie ta instytucja skazała na śmierć i męki tysiące niewinnych ludzi, zwłaszcza kobiet, a wszystko to z imieniem Boga na ustach. Zwalczanie herezji za pomocą stosów, szubienic, tortur to wyjątkowo dobitny przykład prymitywizmu tych, którzy nieść mieli Słowo Boże i nadzieję, a stali się zwykłymi mordercami, którzy żyli w przeświadczeniu o doniosłości swej misji i o nagrodzie, jaką otrzymają po śmierci za tępienie tych, których uznali za odstępców od wiary.

Średniowiecze to okres w dziejach ludzkości, kiedy wszystkie pomysły, które mogły spowodować dokonywanie się postępu i zmian myślenia i mentalności ludzi, były tępione na wszystkie sposoby i spowalniały światopoglądowy rozwój społeczeństw. Sprowadzenie człowieka do roli rozmodlonego, nic niewartego robaka, który nie potrafił prawidłowo ocenić mechanizmów politycznych, społecznych itd., a który żył wyłącznie myślą o śmierci, zatrzymało na wiele stuleci postęp indywidualny i cywilizacyjny.