Liryka apelu (inwokacyjna) - charakterystyka, znaczenie, rola, przykłady

Liryka apelu, zwana także inwokacyjną lub zwrotu do adresata, jest jednym ze sposobów wypowiedzi lirycznej wyróżnianych ze względu na stosunek „ja” lirycznego do rzeczywistości ukazanej w utworze literackim. Obok nadawcy musi występować wyraźny adresat utworu.

W tego typu utworach obok „ja” lirycznego pojawia się tak zwane „ty” liryczne.

Liryka inwokacyjna jest rzadszym typem wypowiedzi lirycznej niż liryka pośrednia i bezpośrednia. Charakterystycznym dla liryki inwokacyjnej gatunkiem wypowiedzi jest oda. Cechy liryki apelu sprawiają, że jest ona wykorzystywana w utworach politycznych oraz wierszach miłosnych. Przykładem liryki apelu może być „List do ludożerców” Tadeusza Różewicza.

Lirykę inwokacyjną można uznać za podkategorię liryki bezpośredniej, osobistej. Popularność tego typu liryki jest bardzo duża. Ten typ wypowiedzi jest zazwyczaj napisany w tonacji podniosłej, choć nie wyklucza też tonacji intymnej.