Grzechy ciężkie - lista, przykłady, omówienie

Grzechy ciężkie inaczej też zwane są śmiertelnymi. Definicja ich pojawia się już w Piśmie Świętym, a mianowicie – w 1 Liście św. Jana Apostoła. Właśnie tam czytamy o rozróżnieniu występków, które według Ojca Kościoła zostały podzielone. Jan tak mówi o grzechu ciężkim: „(…) Istnieje taki grzech, który sprowadza śmierć”. Oznacza to, iż grzech ciężki to błąd niezwykle znaczący, naruszający wyraźnie normy postępowania wyznaczone przez religię chrześcijańską.

Ojcowie Kościoła katolickiego oraz jego znawcy uznali, iż grzech ciężki musi posiadać charakterystyczne cechy – spełniać pewne warunki. Po pierwsze, grzech śmiertelny dotyczy naruszenia najważniejszych zasad moralności katolickiej, mówimy więc o nim, gdy zostanie złamane np. jedno z przykazań Dekalogu. Po drugie, grzech ciężki ma miejsce wówczas, gdy człowiek popełnia go z pełną świadomością oraz wtedy, gdy zachowuje wolność działania. Oznacza to brak jakiegokolwiek przymusu lub nacisku z zewnątrz. W ten sposób grzech ciężki definiuje między innymi Marcin Luter w swoim dziele zatytułowanym „Summa theologiae”.

Do najważniejszych, a jednocześnie najbardziej powszechnych grzechów śmiertelnych należą między innymi: zabójstwo, kradzież, bluźnierstwo przeciw Bogu, cudzołóstwo, duże kłamstwo oraz odejście od wiary i religii. Grzechy te nie zostaną ludziom przebaczone bez pokuty oraz pojednania z Bogiem. Zatem warunkiem odpuszczenia grzechu śmiertelnego jest nie tylko żal za grzechy oraz spowiedź, ale także przyjęcie komunii świętej. Z definicji konsekwencją dopuszczenia się grzechu ciężkiego jest skazanie na życie w piekle i wieczne potępienie. Tak dzieje się wtedy, kiedy człowiek umiera i nie zdąży się wyspowiadać, a grzechy nie zostaną mu odpuszczone. Dlatego tak ważne jest, aby nie zwlekać z pokutą, ponieważ jest ona jedyną szansą na zmycie przewinień i uzyskanie wybaczenia Bożego.

Ogólnie można stwierdzić, iż grzechy ciężkie można poznać po osobistym, świadomym nakierowaniu na zło oraz dobrowolnym dopuszczaniu się złych występków. Jeśli zdajemy sobie sprawę, iż łamiemy prawo Boże, a jednak robimy to, popełniamy grzech ciężki, a sposobem na wybaczenie jest jedynie pokuta oraz akt pojednania z Bogiem. Należy też pamiętać, że nigdy nie jest za późno, aby oczyścić serce z grzechu śmiertelnego, ponieważ miłosierdzie Boga pozwala na powrót do łask religijnych, koniecznych do zbawienia.