Św. Cyryl i Metody - życiorys, patronat

Konstanty urodził się w roku 826 w Tesalonikach jako siódme dziecko Leona, będącego wyższym oficerem garnizonu miejscowego. Imię Cyryl przyjął pod koniec życia, wstępując do zakonu.

Po studiach odbytych w Konstantynopolu został bibliotekarzem przy kościele Hagia Sophia. W późniejszym okresie odsunął się na ubocze. Następnie podjął się pracy wykładowcy filozofii w szkole cesarskiej. Niedługo potem wyruszył na górę Olimp do klasztoru w Bytanii, gdzie dołączył do swego starszego brata Metodego.

Obaj bracia wyruszyli na żądanie cesarza Michała III do kraju Chazarów na Krym w celu rozwiązywania sporów religijnych między chrześcijanami, Żydami i Saracenami. Św. Cyryl poczynił do tej wyprawy bardzo staranne przygotowania, ucząc się języków hebrajskiego i syryjskiego. Gdy misja zakończyła się sukcesem, wraz z Metodym wysłany został przez patriarchę św. Ignacego, aby krzewić wiarę chrześcijańską wśród Bułgarów. Tam pracował przez pięć lat. Następna misja odbyła się na Morawy na prośbę księcia Rościasława. Tam razem z bratem wprowadzili język słowiański pisany głagolicą do liturgii. Cyryl przetłumaczył Pismo Święte na język starocerkiewno-słowiański.

Inkulturacja chrześcijaństwa stała się dla niego i dla Metodego przyczyną cierpień i prześladowań. Po wezwaniu do Rzymu spotkali się z aprobatą papieża Hadriana II. Niedługo potem Cyryl wstąpił do greckiego klasztoru, gdzie zmarł w roku 869. 

Metody urodził się w roku 815. Jego imię chrzestne to Michał. Już w młodym wieku został zarządcą cesarskim, czyli archontem, w prowincji słowiańskiej. Zrezygnował jednak z urzędu i wstąpił do klasztoru w Bitynii, gdzie został przełożonym i gdzie przybył jego młodszy brat Cyryl.

Odtąd wspólnie odbywają misje na ziemiach Chazarów, Bułgarów i na Morawach. Po śmierci Świętego Cyryla papież Hadrian II konsekruje Metodego na arcybiskupa Moraw i węgierskiej Panonii, a także przekazuje mu uprawnienia legata. Jako biskup św. Metody kontynuuje dzieło rozpoczęte z bratem. 

Z powodu wprowadzenia obrządku słowiańskiego, mimo aprobaty Rzymu, doznaje ataków ze strony arcybiskupa Salzburga, który w czasie synodu w Razynbonie uwięził go w klasztorze w Bawarii. Interweniował w tej sprawie papież Jan VII, dzięki któremu Metody został uwolniony. Następnie wyrusza do Rzymu, a potem do Konstantynopola, gdzie przyjmuje go uroczyście cesarz i patriarcha. Kolejno wyrusza na Morawy, a niedługo potem umiera w Welehradzie w roku 885.

Cyryl i Metody uważani są za apostołów Słowian. Wprowadzili do liturgii język słowiański pisany alfabetem greckim, czyli głagolicę. Jan Paweł II w roku 1980 ogłosił ich współpatronami Europy. Ich święto w kalendarzu kościelnym przypada w dniu 14 lutego.

W ikonografii ukazywani są w strojach pontyfikalnych jako biskupi łacińscy lub greccy. Niekiedy trzymają w rękach model kościoła. Cyryl przedstawiany jest w todze profesora, trzymając w ręce księgę pisaną cyrylicą. Atrybutami obydwu Świętych są księga i kielich, krzyż oraz rozwinięty zwój z alfabetem słowiańskim.