Synod - definicja, opracowanie, przykłady. Co to jest synod?

Synod jest w katolicyzmie zgromadzeniem osób duchownych z danego obszaru administracyjnego Kościoła. Wyróżnia się więc pod tym względem synody diecezjalne, które zbierają duchowieństwo z diecezji; synody prowincjonalne, zbierające duchownych metropolii oraz synody plenarne, czyli dotyczące kraju. Z języka greckiego „synodos” oznacza tyle, co zebranie.

Kościół Wschodu określa jako synod stałą radę biskupów, która działa pod przewodnictwem zwierzchnika Kościoła. Dla wyznawców protestanckich synod, to zjazd zarówno osób świeckich, jak i duchownych, który jest organem Kościoła w danym państwie.

Pierwszym synodem, jaki odbył się w historii Kościoła, był ten z roku 154. Głową synodu był wówczas biskup rzymski Anicet. Kolejne zgromadzenie biskupie, z którego zachowały się dokumenty, miało miejsce około roku 300 w miejscowości Elwira.

Jednym z synodów odbywających się okresie średniowiecza jest zgromadzenie środkowego okresu epoki – Synod w Sutri. Zwołał go papież Grzegorz VI, jednak inicjatorem był król Henryk III. Zebranie miało miejsce w roku 1046. Przyczyną zaś były spory o urząd papieski, jakie toczyli Benedykt IX i Grzegorz VI. Przebieg zgromadzenia był całkowicie podporządkowany woli króla. Według synodu zostało potępione świętokupstwo, które uprawiał Grzegorz VI, za co został zniesiony z urzędu. Wybrano nowego papieża, który w niedługim czasie ogłosił Henryka cesarzem.

Pod koniec XIX wieku odbył się Synod Rusko-Katolicki dotyczący Kościoła greckokatolickiego. Miejscem spotkania biskupów był Lwów. Inicjatorem zgromadzenia był metropolita Josyf Sembratowycz. Łącznie synod objął 140 duchownych. Był on zwołany głównie dlatego, że Kościół greckokatolicki z terenów Lwowa obawiał się zbyt dużych wpływów katolicyzmu rzymskiego, w tym wprowadzenia celibatu. Choć biskupi rozważali kwestię częściowego zaprowadzenia celibatu, jednak ostatecznie odrzucono je, a stan rzeczy sprzed synodu został zachowany.