Testament, testator - definicja, charakterystyka

Mianem „testament” określa się odpowiednio skonstruowany dokument będący wyrazem woli osoby go sporządzającej. Testamentem nazywa się także określoną czynność prawną. 

Osobę sporządzającą testament nazywa się testatorem. Może nim być jedynie osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych czyli: mieć minimum 18 lat (prawo dopuszcza możliwość sporządzenia testamentu przed osoby po 16 roku życia które zawarły związek małżeński), nie będące ubezwłasnowolnione wyrokiem sądu. Testator podczas sporządzania testamentu musi być w pełni władz umysłowych i zdawać sobie sprawę ze skutków podejmowanych przez siebie czynności. Testament sporządzony pod przymusem jest nieważny.

By dany akt można było nazwać testamentem musi spełniać określone wymogi. Przede wszystkim testamentem jest oświadczenie woli wyłącznie jednej osoby i sporządzony musi być osobiście. Dodatkowo musi być stworzony w określonej prawem formie. Testament winien wskazywać spadkobiercę (mogą występować w liczbie mnogiej). Należy także powołać wykonawcę testamentu, to znaczy osobę która będzie odpowiedzialna za spełnienie zapisów w nim zawartych. Poza mieniem na spadkobiorcę zapisane mogą zostać określone obowiązki których wypełnienie będzie dopiero pozwalać na przekazanie spadku. 

Testament może zostać wykonany samodzielnie (testament holograficzny) lub przez notariusza (testament notarialny). Prawo dopuszcza także istnienie testamentów ustnych (testament allograficzny). Ostatni przypadek jednak zawiera określone wymogi. Oświadczenie woli spadkodawcy musi zostać wygłoszone w obecności dwóch świadków takich jak: wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starosty, marszałka województwa, sekretarza jednostki samorządu terytorialnego bądź kierownika USC. Treść oświadczenia zostaje spisana w formie protokołu. Wszystkie trzy wymienione formy testamentów mają taką samą moc prawną. 

Regulacje prawne dotyczące testamentów na gruncie Polskim spisane zostały w ustawie kodeks cywilny.