Wokanda - definicja, przykłady

Terminem „wokanda” określa się spis spraw, które mają być w danym dniu rozpatrzone przez sąd. Sprawy te ułożone są w porządku chronologicznym zaczynając od tej która będzie rozpoznawana najwcześniej. 

Słowo „vocanda” pochodzi z języka łacińskiego w którym oznacza po prostu sprawy mające być wywołane („vocare” po łacinie oznacza wołać). 

Regulacje prawne dotyczące wokandy zawarte są w zarządzeniu ministra sprawiedliwości w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działań administracji sądowej z dnia 12 grudnia 2003 roku. Wynika z niego między innymi budowa wokandy, która winna zawierać imiona i nazwiska sędziów oraz ławników, sygnatury akt, wskazanie godziny na którą odbyć ma się posiedzenie, a także dane stron oraz innych osób wezwanych. W sprawach cywilnych podaje się także przedmiot sprawy, za wyjątkiem posiedzeń niejawnych. 

Jeden egzemplarz wokandy musi znaleźć się przy sali w której odbywają się posiedzenia. Wprowadza się na nim ewentualne wynikłe zmiany czasowo. Po jednym egzemplarzu daje się także przewodniczącemu posiedzenia, woźnemu oraz protokolantowi. Na jednym z egzemplarzy protokolant poza zapisem zmiany godziny posiedzenia powinien także umieścić adnotacje o powodzie przesunięcia. 

Wokanda sporządzana jest przez sekretariat sądu. Powinna ona powstać z udziałem stron. 

Zbiór wokand jest prowadzony przez kierownika sekretariatu w odpowiednio przygotowanych teczkach dla każdego roku. Musza być one przechowywane przez minimum dwa lata.