Prawo przedmiotowe a prawo podmiotowe - porównanie

Prawo jest pojęciem dosyć szerokim i trudno o jednoznaczną jego definicję. Stąd też w nauce funkcjonują dwa rodzaje praw – przedmiotowe i podmiotowe. 

Prawo przedmiotowe jest całokształtem zbiór i reguł, obowiązujących zachowań o cechach abstrakcyjności, są one podstawą decyzji jednostkowych, które wydają instytucje administracyjne. Przykładem praw przedmiotowych będzie kodeks cywilny itd. jest to zbiór norm społecznych, które nakazują jednostkom lub obywatelom jak postępować zgodnie z obowiązującym prawem. Takie prawo jest prawem całościowym. 

Prawo podmiotowe jest prawem, które nie ma ścisłej definicji, nie posiada konstytucyjności, jest więc prawem jednostek do jakiejś kwestii. Np. prawo do nauki jest prawem podmiotowym. Prawo podmiotowe nadaje uprawnienie lub też szereg uprawnień jednostkom i instytucjom do jakiegoś postępowania. I tak dla przykładu prawem podmiotowym będzie prawo do posiadania samochodu itd. 

Zarówno prawo przedmiotowe, jak i prawo podmiotowe są bardzo ważnym i istotnym elementem działalności państwa, określają zakres wolności jednostki i wprowadzają regulację norm państwowych. Dzięki temu można spokojnie dysponować wolnością, jaką gwarantują. To prawo odnosi się od jednostek, osób cywilnych czyli do podmiotów, stąd też nazwane zostało prawem podmiotowym.

Prawo przedmiotowe pochodzi od instytucji i organów administracyjnych, wedle władzy ustawodawczej. Prawo przedmiotowe w przeciwieństwie do prawa podmiotowego ma na względzie dobro wspólne, dobro ogółu społeczności. 

Natomiast prawo podmiotowe skupia się raczej na jednostkach i tym jednostkom stara się oferować różne udogodnienia. 

Prawo przedmiotowe jest chronione sankcjami przymusu oznacza to, że są pewne organy, które egzekwują przestrzeganie takiego prawa.