Wyprawy krzyżowe - Ruch krucjatowy XI-XIII w.
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Kiedy w połowie XI wieku Grób Chrystusowy w Jerozolimie został przejęty przez Turków seldżuckich, a ich ciągłe podboje i zwiększanie sfery wpływów zaczęło zagrażać również pobliskiemu Bizancjum, Konstantynopol zaapelował do papieża, aby ten udzielił mu pomocy. Papież Urban II, widząc szansę na odnowienie kontaktów z Cesarstwem Wschodnim, uznał to za wspaniałą okazję narzucenia zwierzchności Rzymu Kościołowi obrządku wschodniego. W związku z tym na synodzie w Clermont w roku 1095 wezwał wszystkich chrześcijan do podjęcia „świętej wojny” z Seldżukami. W zamian za udział w krucjacie jej uczestnicy mieli otrzymać odpust, choć niewątpliwie bardziej kusząca dla rycerzy była możliwość zdobycia wspaniałych łupów, bogactwa, sławy oraz awansu, a dla chłopów – obiecana za udział w wyprawie wolność.
Z hasłem „Bóg tak chce” i przysięgą odbicia Ziemi Świętej, pierwsze grupy, których trzon stanowili chłopi i biedota, ruszyły już w roku 1096. Była to tzw. wyprawa ludowa, która zresztą nie odniosła żadnych sukcesów. Nieco później ruszyło rycerstwo. Udało mu się podbić Palestynę i w roku 1099 zdobyć samą Jerozolimę, choć długie oblężenie okupione zostało licznymi ofiarami.
Na podporządkowanych sobie terenach krzyżowcy utworzyli własne państwo – Królestwo Jerozolimskie, które zdołało przetrwać aż do końca XIII wieku, choć nie obeszło się w międzyczasie bez problemów, w tym krótkotrwałej utraty niepodległości (np. turecki najazd mający miejsce w latach 1187 – 1229).
Mając na uwadze obronę zdobytej Ziemi Świętej, powołano wówczas do życia zakony rycerskie, które miały wziąć na siebie ten obowiązek. Ich członkowie składali oprócz trzech podstawowych ślubów, tj. ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, także czwarty, dotyczący walka z niewiernymi. Na czele każdego zakonu stał tzw. Wielki Mistrz, który odpowiadał jedynie przed papieżem.
Początkowo zakony zajmowały się w dużej mierze opieką nad pielgrzymami i ich ochroną w drodze do miejsc kultu, jednak w toku postępujących walk o Ziemię Świętą, ciągłych wojen, starć, potyczek, zdołali udoskonalić też techniki walki, strategię wojenną oraz wypracować umiejętności budowania potężnych twierdz w ważnych strategicznie punktach. Przykładem takiej budowli jest współcześnie syryjski Krak des Chevaliers, umieszczony na wysokim wzgórzu.
Dziś wymienia się trzy najważniejsze zakony rycerskie, każdy reprezentowany przez inną narodowość. Najsłynniejsi dzisiaj Templariusze byli zakonem francuskim, Joannici pochodzili z Włoch, a Zakon Najświętszej Marii Panny (znany nam bardziej jako Krzyżacy) był niemiecki.
Z czasem Królestwo Jerozolimskie straciło na sile, a ciągłe najazdy Turków prowadziły wyraźnie do zbliżającego się upadku. Także bogate i potężne zakony, coraz częściej musiały ustępować przeciwnikom. W roku 1291, kiedy upadła ostatnia twierdza krzyżowców - Akkon, zakończył się okres wypraw krzyżowych ku Ziemi Świętej.
Ruch krucjatowy, mimo ostatecznej klęski, przyniósł wiele korzyści papiestwu. Przede wszystkim państwo kościelne mogło ściągać liczne haracze, podatki czy nawet przejmować majątki pod pretekstem finansowania wypraw. Wzrosło również znaczenie handlu odpustami. Wzbogaciły się takie miasta jak Wenecja, Genua czy Piza, stając się punktami przerzutowymi dla wojsk i dostaw do Jerozolimy i zachwycając przyjezdnych bogactwem jeszcze długo po upadku idei krucjat.
Z drugiej strony nie można też zapomnieć o ogromnym wzroście nietolerancji, jaki miał miejsce w Europie w czasie wypraw krzyżowych. Zarówno w Anglii, jak i na terenie Niemiec doszło do licznych pogromów Żydów oraz utworzenia tzw. gett, czyli dzielnic wydzielonych specjalnie tylko i wyłącznie dla ludności pochodzenia żydowskiego. Nastąpiło również pogłębienie nienawiści w stosunkach między chrześcijaństwem i islamem.
Na zakończenie warto jeszcze wspomnieć o tym, że choć krucjaty powszechnie kojarzy się z działaniami militarnymi w Ziemii Świętej, to jednak mianem tym określano również działania skierowane przeciwko ludom pogańskim w Europie – Słowianom połabskimi, Wieletom czy Obodrzycom. Śladem tego było zresztą powstanie państwa krzyżackiego w Prusach.
Podobne wypracowania do Wyprawy krzyżowe - Ruch krucjatowy XI-XIII w.
- Od monarchii patrymonialnej do monarchii stanowej - przemiany polityczno-prawne i społeczno-gospodarcze w Polsce X-XV wieku
- Schizma wschodnia w 1054 r. – przyczyny, przebieg, następstwa
- Średniowiecze - Szkoły katedralne w średniowieczu
- Tadeusz Sendzimir - biografia, wynalazki
- Herb - znaczenie herbu
- Starożytna Grecja - Kolonizacja grecka - przyczyny, przebieg, skutki
- Babilonia - Chaldejczycy - państwo nowobabilońskie
- Plan budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego (1937 r.)
- Stefan Banach - biografia, życiorys
- Sąsiedzi Polski w okresie rozbicia dzielnicowego
- Richard Nixon - charakterystyka prezydentury. Prezydent Nixon
- Kartagina - od powstania do upadku
- Bolesław Kędzierzawy i jego polityka
- Ignacy Łukasiewicz - biografia, życiorys
- II wojna światowa - traktaty pokojowe po II wojnie światowej
- Starożytny Egipt - Bogowie starożytnego Egiptu
- Różne formy renty feudalnej
- Odkrycia geograficzne - informacje ogólne
- Pokój w Karłowicach i skutki wojen z Turcją
- Wojna iracko-irańska - Rozejm iracko-irański (10.08.1988)