Próba Abrahama – jak oceniasz postępowanie Abrahama? Relacje między człowiekiem a Bogiem - interpretacja

Historia zawarta w Księdze Rodzaju Starego Testamentu opowiada o dziejach protoplasty rodu Izraela.

Abraham był już sędziwym, stuletnim człowiekiem, kiedy za wieloletnie starania, aby mieć dzieci, on i jego żona Sara zostali wynagrodzeni synem. Para była bardzo szczęśliwa i darzyła wielką miłością swego ukochanego jedynaka, któremu dała na imię Izaak. Kiedy chłopiec był już dość duży, a cała rodzina żyła w szczęściu i spokoju, wtedy Bóg postanowił wystawić Abrahama na próbę wiary. Jahwe zażądał od swego sługi, by ofiarował mu to, co ma najcenniejsze, czyli złożył w ofierze jedynego i wyczekiwanego przez całe życie Izaaka. Mężczyzna nie zawahał się ani przez chwilę w swym posłuszeństwie. Udał się zgodnie z rozkazem na górę Moria, by dać Bogu świadectwo swej wiary. Zbudował ołtarz, w którym umieścił wzięte ze sobą drwa, związał syna i położył na nich. Gdy wyciągał już rękę z nożem, który miał uśmiercić chłopca, Anioł Pański powstrzymał go przed ugodzeniem.    

Bohater takim czynem udowodnił Bogu, że jego postępowanie jest odzwierciedleniem wielkiej miłości do niego oraz ufności, jaką w nim pokładał. Abraham wiedział, że to Bóg jest sprawcą jego szczęścia, ponieważ obdarzył do synem, gdy starania całego życia nie przyniosły jemu i Sarze potomka. Dlatego właśnie na żądanie oddania tego skarbu nie zareagował sprzeciwem ani wyrzucaniem Bogu jego okrucieństwa. Wiedział, że skoro Pan każe oddać to, co sam zesłał, to musi mieć powód, by tak czynić.

Patriarcha Izraela nie potraktował postawionego mu nakazu jako niesprawiedliwości, jakiej dopuszcza się Bóg. Postąpił zgodnie z głęboką wiarą, jaka wypełniała jego serce. I właśnie za to został sowicie wynagrodzony. Nie tylko jego pierworodny przeżył, ale Abrahamowi urodziło się jeszcze wiele potomstwa, a on sam zmarł jako bardzo stary, ale szczęśliwy człowiek, którego wszystkie pokolenia uważały za tego, który dał początek ich narodowi.

Mając wielkie zaufanie do wyroków boskich Abraham pokazał, że prawdziwa i głęboka wiara nie sprowadza nieszczęścia, ale zostaje doceniona.