Wiersze Daniela Naborowskiego - Motyw wanitatywny w twórczości Daniela Naborowskiego. Opracowanie

Daniel Naborowski, jako jeden z polskich poetów metafizycznych, chętnie podejmował w swoich utworach tematykę nietrwałości i ulotności rzeczy ziemskich. Motyw vanitas jest odwołaniem do biblijnych słów z Księgi Koheleta: „vanitas vanitatum et omnia vanitas”, czyli „marność nad marnościami i wszystko marność”. Cytat ten mówi o przemijalności wszystkich dóbr na ziemi. Skłania także do poszukiwania absolutu, który oparłby się niszczącemu wpływowi czasu. Zarówno w wersji biblijnej, jak i w filozofii barokowej ostoją tego rodzaju był Bóg - jedyna nadzieja dla zagubionego i pragnącego nieśmiertelności człowieka.

W wierszu „Marność”, jak łatwo wywnioskować z tytułu, Naborowski podejmuje tematykę nietrwałości rzeczy doczesnych. Stwierdza, że nieuniknione jest, że zawsze będą pociągać ludzi blaski świata doczesnego. Podmiot liryczny nie jest jednak przesadnie surowy w swych ocenach. Mówi:
„Miłujmy i żartujmy,
Żartujmy i miłujmy,
Lecz pobożnie, uczciwie”.

Stwierdza więc, iż wszystko jest stworzone dla ludzi, trzeba jedynie umieć rozważnie korzystać z ziemskich przyjemności. Wszelka przesada, w którąkolwiek stronę, nie przyniesie nam radości, gdyż...