Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Koncyliacja - definicja, opis, przykłady. Koncyliacja a mediacja

Koncyliacja to jedno z narzędzi służących do rozwiązywania sporów. Z łacińskiego termin ten oznacza „zjednoczenie”. Jest to forma prowadzenia negocjacji, która nie wymaga udziału stron postępowania. Dotyczy to wszelkich niezgodności pomiędzy stronami każdego rodzaju umów międzynarodowych. Oficjalna definicja tej metody została przyjęta w roku 1961 przez Instytut Prawa Międzynarodowego.

Cechą charakterystyczną koncyliacji jest system arbitrażowy. W celu wyjaśnienia jakichkolwiek sporów zwołuje się odpowiednią komisję (może ona również istnieć w oczekiwaniu na sprawę). Zadaniem owej komisji jest przyjęcie sprawy w sposób jak najbardziej bezstronny, a następnie opracowanie odpowiednich rozwiązań, które zgodziłyby się zaakceptować strony. Nie uczestniczą one w obradach, zatem na rezultaty muszą poczekać aż do końca postępowania. Wynik nie jest jednak obligatoryjny – można go odebrać na trzy sposoby. Po pierwsze, można go przyjąć, kończąc w ten sposób spór. Po drugie, można uznać rozwiązanie za niewystarczające i poddać dalszym negocjacjom (już między stronami). Po trzecie, można w ogóle nie przyjąć ustaleń komisji, nie ponosząc z tego powodu żadnych konsekwencji.

Metody tej bardzo często używa się w Unii Europejskiej oraz Stanach Zjednoczonych do wyjaśniania sporów handlowych. Jest ona dość pewna ze względu na bezstronny i ekspercki charakter. Przykładem, który w doskonały sposób obrazuje działanie postępowania koncyliacyjnego, jest utworzenie United Nation Commission on International Trade Law (UNCITRAL) w 1966 roku. Ustalenia tej właśnie komisji spowodowały przyjęcie w ponad siedemdziesięciu krajach 88 artykułów, które uregulowały wiele międzynarodowych umów handlowych.

W wielu opracowaniach można spotkać się z zastosowaniem terminu „koncyliacja” jako synonimu mediacji. Nie jest to jednak poprawna interpretacja. Owszem, obie metody mają na celu porozumienie między stronami postępowania. Również efekty pracy nie zawsze są pozytywne, choć zdecydowanie częściej skuteczna jest mediacja. Wynika to bowiem z najważniejszej różnicy: mediacja to trójstronny proces kierowany przez bezstronną osobę przy jednoczesnym udziale stron sporu tak, by dojść do konsensusu. W przypadku koncyliacji roszczenia stron są znane, natomiast w miejscu mediatora występuje komisja, sprowadzająca pretensje obu podmiotów do punktu neutralnego, zaś sami zainteresowani dowiadują się o  wynikach jej rozważań na końcu i nie mają na nie żadnego wpływu.

Podobne wypracowania do Koncyliacja - definicja, opis, przykłady. Koncyliacja a mediacja