Stefan Czarniecki - życiorys wielkiego wodza

Stefan Czarniecki przyszedł na świat w roku 1599 w Czarncy. Jego rodzina nie należała do rodów możnowładczych. Większość ziem Czarneccy dzierżawili, posiadając niewielkie tereny dziedziczne. Fakt, iż Czarniecki posiadał liczne rodzeństwo, spowodował, że nie miał szans na uzyskanie porządnego szlacheckiego wykształcenia. Właśnie dlatego swoją uwagę skierował w stronę wojska. Zaciągnął się do Lisowczyków (chorągiew Idziego Kalinowskiego) i w bardzo młodym wieku miał okazję poznać praktyczną stronę sztuki militarnej. Okrucieństwa i bezwzględność, jakie obserwował w trakcie walk z Turkami (m.in. pod Chocimiem), z Tatarami czy Prusami, wywarły olbrzymie wrażanie na młodym żołnierzu i spowodowały, iż do końca swoich dni wykazywał się niepotrzebnym okrucieństwem.

W czasie wojny polsko-rosyjskiej w latach 1632-1634 awansował do rangi porucznika. Poza doświadczeniami w wyprawach dywersyjnych kampania ta zaowocowała również nagrodą, jaką otrzymał od króla za swą postawę (200 włók ziemi w Popowej Górze w Smoleńskiem). W następnych latach walczyć miał z Kozakami (pod komendą Mikołaja Potockiego, 1637 r.) oraz z Tatarami pod Ochmatowem (1644). Choć większość batalii Czarniecki rozgrywał po swej myśli, to jednak coraz mocniej słyszalne były głosy...