Karta Atlantycka - postanowienia i znaczenie

Kartą Atlantycką nazwano dokument podpisany dnia 14 sierpnia 1941 roku przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta oraz premiera Wielkiej Brytanii - Winstona Churchilla. Nazwa aktu związana jest z faktem, że został on podpisany na brytyjskim pancerniku Prince of Wales, który kotwiczył w tym czasie na Oceanie Atlantyckim. Karta składała się z ośmiu punktów, które miały wskazać jaką polityką będą kierowali się sygnatariusze dokumentu.

W punkcie pierwszym oba państwa zobowiązywały się, że nie będą starały się powiększać swych terytoriów tym samym porzucając politykę ekspansji poza granice. Drugi ustęp podkreślał, że nie ani USA, ani Wielka Brytania nie pozwolą na zmianę terytoriów innych państw bez zgody tychże. Akapit trzeci traktował o formach rządów i także stwierdzał, że nikt nie ma prawa narzucać nikomu ustroju, oraz że każde państwo, które straciło suwerenność powinno ją odzyskać. Oprócz tego, w kolejnym punkcie, ustalono wolność handlu oraz dostęp do surowców dla każdego kraju, bez względu na fakt, po której stronie konfliktu się opowiedział. Wszystkie te cztery punkty brzmiały utopijnie, zatem nie było zaskoczeniem, że żadne z nich tak naprawdę nigdy nie weszły w życie....