Bohater romantyczny – zwycięzca czy moralny przegrany? Rozważ odwołując się do wybranych utworów epoki

Bohater romantyczny wyrósł ze sprzeciwu wobec świata, w jakim przyszło mu dorastać, zbuntowany przeciwko zastanym zasadom moralnym i obyczajowości. Jego postawa stawiała go częstokroć poza społeczeństwem, do którego norm nie potrafił i nie chciał się przystosować, odczuwając wyraźnie swoją wyższość i odrębność. Był przy tym idealistą wierzącym w swoją potęgę i możliwość zmiany rzeczywistości wedle własnej woli, której kult odsuwał w cień znaczenie wyroków losu, a niejednokrotnie nawet samego Boga. Jego narzędziem poznawczym była silnie rozwinięta uczuciowość kierowana z jednej strony gwałtownymi namiętnościami i skłonnością do egzaltacji, z drugiej zaś naturalną intuicją, której głos więcej ważył niż racjonalne metody analizy rzeczywistości.

Wartością konstytutywną dla życia bohatera romantycznego była wielka, gwałtowna i idealizowana miłość, najczęściej nieszczęśliwa, a przez to pogłębiająca uczucie samotności, niezrozumienia i odrzucenia przez całe społeczeństwo. Prekursorem takiego wzorca stała się postać głównego bohatera powieści „Cierpienia młodego Wertera” Goethego, opowiadająca o losach wrażliwego, artystycznie uzdolnionego młodzieńca, który daje się ponieść i zniszczyć nieszczęśliwej miłości do kobiety...