System dwupartyjny - zalety i wady. Zalety i wady systemu dwupartyjnego

System dwupartyjny zakłada istnienie wielu partii, jednak tylko dwie z nich realnie sprawują władzę i posiadają wpływ na życie polityczne. Przykładami państw o takim systemie są Stany Zjednoczone, Japonia oraz Wielka Brytania. 

Największą zaletą systemu dwupartyjnego jest względna stabilizacja w życiu społecznym i politycznym. Obywatele przyzwyczajeni są do rządów dwóch partii dominujących, doskonale znają też ich programy, poglądy i założenia. W praktyce oznacza to, że bez względu na to, która partia zostanie wybrana, państwo ma i tak zapewnioną stabilizację. System dwupartyjny zapewnia też (oczywiście teoretycznie) brak konfliktów wewnętrznych i kryzysowych stanów politycznych. Skoro bowiem dane partie już od dłuższego czasu prowadzą państwo, nie muszą z nikim rywalizować. W systemie wielopartyjnym nieustannie dochodzi do spięć i kłótni, nawet w obrębie koalicji. Członkowie ugrupowań nie zawsze posiadają wspólną ideologię i często nieświadomie działają na niekorzyść swojego kraju. Jeżeli natomiast do głosu dochodzą na zmianę dwie partie, potrafią stworzyć w miarę stabilny program. Widać to między innymi w sytuacji Stanów Zjednoczonych. Państwo to jest jednym z najsilniejszych mocarstw na całym świecie. W pewnej mierze jest to oczywiście zasługa dwóch dominujących w nim partii i stabilizacji, jaką udało im się stworzyć.

Natomiast do wad systemu dwupartyjnego niewątpliwie zaliczyć można brak możliwości zaistnienia jakiejkolwiek innej partii. Oczywiście, oficjalnie dopuszczone jest działanie rozmaitych ugrupowań, jednak realnie nie posiadają one prawie żadnych szans na zaistnienia ani też na objęcie władzy. A przecież mogłoby okazać się, iż zupełnie nowe ugrupowanie ma niezwykle interesujący i bardzo rozwojowy program polityczny. Niestety, tradycja państw o systemie dwupartyjnym pokazuje, iż to głównie partie dominujące mają nieustanny dostęp do władzy. Wadą takiego systemu może być również zbyt monotonny program. Teoretycznie partia wcale nie musi go zbyt radykalnie zmieniać, jest zadowolona z obecnego stanu rzeczy i cieszy się powszechną sympatią swoich wyborców. Istnieje zatem spore ryzyko, iż dominujące ugrupowania osiądą na laurach i przestaną zabiegać o głosy obywateli. Miejmy jednak nadzieję, że tak nie musi się stać.