Psalm 23 - analiza i interpretacja utworu

Psalm 23 to chyba jeden z najbardziej znanych utworów pochodzących z Psałterze. Jest to dzieło zarazem pochwalne, jak i dziękczynne. 

W tradycji religijnej oraz literackiej psalm 23 nazywany jest pasterskim, ponieważ Bóg ojciec ukazany jest jako pasterz, który opiekuje się swoimi owieczkami, czyli ludźmi. Utwór ma budowę stroficzną, podzielony jest na dziewięć dwuwersowych cząstek. Psalm ten jest nieregularny, jeśli weźmiemy pod uwagę ilość sylab w poszczególnych wersach. Pieśń posiada elementy inwokacyjne, ponieważ w wielu fragmentach możemy odnaleźć bezpośrednie zwroty do Boga na przykład „ Stół dla mnie zastawiasz” oraz „ Namaszczasz mi głowę olejkiem”. Utwór pełen jest Śródków artystycznych, między innymi epitetów : „zielone”, „ właściwe” , „ ciemna”, „ pasterska”, personifikacje: „ dobroć i łaska pójdą w ślad za mną” czy też wyliczenia: „ prowadzi mnie(…), pozwala mi leżeć (…), wiedzie mnie(…)”.

Psalm 23 jest pochwałą Boga, który stworzył człowiekowi raj na ziemi. Sprawił, iż ludzie mają możliwość obcowania z pięknem przyrody i korzystania ze wszelkich dobrodziejstw. Pan jest miłosierny i dobrotliwy, pozwala człowiekowi na odpoczynek i czerpanie radości ze swojej egzystencji. W psalmie 23 zarysowuje się zatem obraz Boga, który nieustannie czuwa nad człowiekiem i dba o jego dobro. Podmiotem lirycznym utworu jest bez wątpienia osoba głęboka wierząca, mająca do swojego Pana zaufanie. Czuje się ona wyróżniona, doceniona. To dla niej Pan przygotowuje ucztę, to jej namaszcza głowę. W ten sposób pokazane jest oddanie boże w stosunku to ludzi wiary, sprawiedliwych wyznawców. Podmiot liryczny, iż Bóg nigdy go nie opuści i że to dzięki Niemu, stół ciągle jest zastawiony, a na człowieka spadają liczne łaski. 

W psalmie wspomniana jest „ dolina ciemna”, która oznaczać może życiowe kłopoty, popełniony błąd, złe namiętności lub chwilowe zwątpienia. Jednak człowiek porządny nie musi się obawiać, bo nawet z największej opresji wyjdzie zwycięsko dzięki swojej wierze. Podmiot liryczny docenia wszystkie dobroci, jakie uzyskał od Boga. Ufa, iż te łaski będą towarzyszyły mu już do końca życia. Co ważne dla wiary chrześcijańskiej, w utworze jest mowa o „ domu Pana”, w którym człowiek zamieszkać ma na zawsze. Oznacza to niebo, raj, istnienie życia po śmierci. Wierzący ludzie nie boją się końca życia, ponieważ wiedzą, iż będą spokojnie i szczęśliwie egzystować u boku Boga. 

Psalm 23 jest niezwykłą, poetycką pochwałą Stwórcy. Jednocześnie podmiot liryczny ukazuje swoje oddanie i wdzięczność za wszystkie dary.